Het begint met een keuze maken. Een bewuste keuze.
Vanaf nu wil je meer tijd voor jezelf inplannen!
Je wil het niet alleen, je merkt aan alles dat het nodig is.
Maar hoe dan?
Want als je altijd alleen voor anderen hebt gezorgd, dan weet je vaak niet hoe je dat doet, voor jezelf kiezen.
Meestal wil je het gelijk rigoureus aanpakken. Want de nood is hoog.
Dus je begint te denken aan wat je wilt.Een weekend weg misschien wel. Of een dagje.
Je weet nog niet eens waar je heen wilt, of wat je wilt gaan doen, maar je pakt wel vast je agenda en probeert uit te pluizen wanneer je daar tijd voor kunt maken.
Al snel zakt de moed je in de schoenen.
Want….je bent al maanden verder in je agenda aan het bladeren en er is altijd wel iets waardoor je niet weg kunt.
‘Zie je wel’, denk je….’Er is nergens tijd voor mij’.
En je klapt je agenda teleurgesteld en wanhopig dicht. Want je hebt het zo nodig, en wel NU.